Brandvertragende stoffen: werken ze echt?

Brandvertragende stoffen

 

Volgens de American Textile Research Association (ATRA) sterven elk jaar naar schatting 3.000 kinderen door brand in woningen. Veel van deze sterfgevallen kunnen worden voorkomen door de juiste installatie van brandvertragende materialen. Brandvertragende stoffen zijn ontworpen om mensen op drie manieren tegen brand te beschermen: Ze blokkeren de toegang tot vlammen, waardoor deze moeilijker kunnen ontstaan of zich verspreiden; ze vertragen de verspreiding van vuur, zodat het minder snel mensen in gevaar brengt; en ze remmen de rookproductie, waardoor de schade van een brand wordt beperkt. Brandvertragende stoffen lijken misschien een geweldig idee, maar werken ze ook echt? Lees verder voor meer informatie over dit onderwerp en ontdek of deze materialen echt werken zoals geadverteerd.

Wat zijn brandvertragers?

Brandvertragende materialen zijn synthetische polymeren of minerale additieven die aan stoffen worden toegevoegd om hun weerstand tegen hitte en vuur te vergroten. Brandvertragende stoffen worden meestal gemaakt van nylon en polyester, maar ze kunnen ook van andere synthetische vezels en natuurlijke vezels zoals hennep worden gemaakt. Brandvertragende materialen worden gewoonlijk tijdens het fabricageproces aan de stof toegevoegd.

Brandvertragers kunnen worden gebruikt in kleding, bekleding, dekens, tapijten en andere materialen. Ze kunnen ook worden toegevoegd aan plastic, papier en karton, of worden gebruikt als coating op muren, plafonds en andere oppervlakken. In veel gevallen worden brandvertragers gebruikt om het brandgevaar in gebouwen, waaronder scholen, kantoren en woningen, te verminderen.

Hoe werken brandvertragers?

Brandvertragende stoffen werken door de weg van de vlammen te blokkeren. Ze kunnen ook de brandsnelheid verminderen. Brandvertragende materialen zijn niet brandvrij. Ze voorkomen niet volledig dat het vuur zich uitbreidt, en ze nemen het risico op brand niet volledig weg. Als er brand ontstaat in een brandwerend gebouw, kunnen brandvertragende materialen het risico van verspreiding juist vergroten. Dit komt doordat brandwerende materialen gewoonlijk meer zuurstof in het gebouw toelaten, waardoor de brand zich sneller kan verspreiden. Bij brandwerende materialen geldt: hoe sneller een vuur brandt, hoe groter de schade die het kan aanrichten.

Brandvertragende middelen vangen of stoppen de vlammen niet; wel is aangetoond dat zij de snelheid waarmee een brand zich verspreidt, verminderen. Na verloop van tijd kan dit de hoeveelheid schade die de brand kan veroorzaken, verminderen. Dit kan vooral nuttig zijn in een gebouw waar het risico op brand het grootst is, zoals een oud gebouw met slechte dakbedekking of bedrading.

Brandwerende materialen

Brandvertragende middelen kunnen worden gebruikt in bouwmaterialen en eindproducten, zoals bouwmaterialen, bekleding, meubilair, tapijten en kleding. Maar sommige brandwerende materialen bevatten geen brandvertragende middelen. Deze materialen kunnen minder brandwerend zijn dan brandwerende producten die brandvertragende middelen bevatten, maar ze kunnen kosteneffectiever zijn.

Sommige brandvertragers worden tijdens het fabricageproces aan het textiel toegevoegd. Andere worden toegevoegd als onderdeel van de productie van het materiaal.

Brandvertragers in stoffen kunnen in twee categorieën worden ingedeeld: thermische en ontvlambaarheid.

Thermische vertragers zijn bedoeld om de brandsnelheid te vertragen. Ze stoppen de verspreiding van het vuur niet en kunnen door een opgeleide professional worden verwijderd.

Thermische vertragers zijn er in vele vormen en worden gewoonlijk tijdens het fabricageproces aan stoffen toegevoegd. De meest voorkomende zijn siliconen en additieven op basis van aardolie. Silicone wordt gebruikt als smeermiddel, dus het maakt de stof niet echt brandwerend. Wanneer het aan een stof wordt toegevoegd, werkt het als een oplosmiddel. Additieven op basis van aardolie produceren een wasachtig, teerachtig materiaal wanneer zij aan een stof worden toegevoegd. Als er brand ontstaat, geven de additieven warmteabsorberende deeltjes af, waardoor de brand zich minder snel uitbreidt. Siliconenadditieven helpen ook de hoeveelheid rook die tijdens een brand wordt geproduceerd te verminderen. Thermische vertragers vertragen de snelheid waarmee een brand ontstaat en verminderen de door de brand veroorzaakte schade.

Brandvertragers zijn doeltreffender in het elimineren van brandbaarheid dan in het vertragen van de verspreiding van een brand. Zij kunnen worden gebruikt om de ontvlambaarheid van bouwmaterialen, zoals hout, papier en plastic producten onder controle te houden. Wanneer zij worden gebruikt om de brandbaarheid van bouwmaterialen te controleren, kunnen brandvertragers schadelijk zijn voor mens en milieu.